به نقل از «فرارو»

حرکت میان لحن‌های مختلف «پوست شیر»/ رمزگشایی از «ع ص»

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۳۱۴۸۵

تغییرات درست و به‌جا در عنصر لحن را می‌توان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های مثبت «پوست شیر» دانست. خطوط داستانی این مجموعه به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان تغییرات مداوم در لحن (در عین حفظ یکدستی اثر) را فراهم آورند.

به گزارش ایرنا، قسمت دوم فصل سوم «پوست شیر» که هجدهمین اپیزود این سریال محسوب می‌شود را می‌توان یکی از تاثیرگذارترین قسمت‌های این مجموعه تاکنون دانست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مطلب برخی از ویژگی‌های این قسمت را مرور کرده‌ایم.

در دومین قسمت از فصل سوم «پوست شیر» مخاطبان با اتفاقاتی تکان‌دهنده و غافلگیرکننده روبه‌رو می‌شوند، سطح تنش به‌شکل قابل‌توجهی نسبت به قسمت قبل افزایش یافته و خط اصلی داستان وارد مرحله جدیدی می‌شود.

در ادامه، برخی از ویژگی‌های این قسمت را مرور خواهیم کرد.

۱) برخلاف قسمت اول فصل سوم، در این قسمت تقریبا تمام شخصیت‌های اصلی حضور موثری دارند. شاید با توجه به مسیری که نیمه دوم داستان قسمت هجدهم «پوست شیر» طی می‌کند، کمتر کسی در انتها به داستان رضا و مژگان فکر کند. اما در نیمه اول شاهد پیشرفت موازی ماجرای این دو و داستان تلاش شخصیت‌ها برای یافتن ساحل هستیم. از سوی دیگر، جست‌وجو برای پیدا کردن محل گرفتار شدن ساحل در این قسمت توسط تیم چهارنفره نعیم، محب، لیلا و صدرا انجام می‌شود. با توجه به نقش پررنگ ساحل در قسمت جدید «پوست شیر»، می‌توان گفت که جمع شخصیت‌های اصلی در قسمت دوم از فصل سوم این سریال جمع است.

۲) شخصیت‌پردازی مناسب و باورپذیر نیازمند رعایت جزییات فراوانی است. با چند دیالوگ و کنش کلّی نمی‌توان شخصیت‌هایی عمیق و پیچیده ساخت. اگر هنگام تماشای «پوست شیر» احساس می‌کنیم با شخصیت‌پردازی جزیی‌نگرانه و دقیقی روبه‌روییم، از جمله به‌خاطر رعایت جزییاتی است که به شخصیت‌ها رنگ و لعاب می‌بخشد. نمونه‌های این جزییات در قسمت‌های مختلف فراوان است. به‌عنوان مثال می‌توان به یکی از لحظات بی‌تاکید و ساده قسمت جدید اشاره کرد. در اوایل این قسمت، رضا وارد خانه شده و به‌دنبال مژگان می‌گردد. پس از چند بار صدا زدن مژگان، چشم رضا به یک نامه می‌افتد. اگر این فکر به ذهن ما رسید که رضا در این لحظه نامه را باز کرده و صدای مژگان را می‌شنویم که دارد ماجرا‌هایی را برای او تعریف می‌کند، نباید تعجب کنیم.

این الگویی است که بار‌ها در آثار مختلف تکرار شده و طبیعی است که انتظار مشابهی از این سکانس «پوست شیر» داشته باشیم. اما رضا که همه‌چیز دستش آمده بلافاصله از خانه خارج شده و به‌دنبال مژگان می‌رود. این سرعت عمل کاملا با شخصیت رضا هماهنگ است. رضا، به‌قول معروف، مرد عمل است و برای وارد شدن به یک پروژه نیازی به دانستن تمام جزییات و وقت تلف کردن ندارد. این ویژگی‌ها را پیش از این در ارتباط رضا پروانه با نعیم دیده بودیم و حالا در اجرای درست همین سکانس کوتاه بر آن تاکید می‌شود. نکته مهم چنین جزییات هوشمندانه‌ای این است که شخصیت‌ها را برای ما باورپذیر می‌سازد. «پوست شیر» پر از چنین جزییاتی است. اهمیت این جزییات را در موفقیت «پوست شیر» نباید فراموش کرد.

۳) تغییرات درست و به‌جا در عنصر لحن را می‌توان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های مثبت «پوست شیر» دانست. خطوط داستانی این مجموعه به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان تغییرات مداوم در لحن (در عین حفظ یکدستی اثر) را فراهم آورند. اما قسمت جدید «پوست شیر» را می‌توان از نظر حرکت میان لحن‌های مختلف یکی از رکوردداران اپیزود‌های مختلف این سریال تاکنون قلمداد کرد. حتی در لحظات کوتاهی شاهد ایده‌هایی با حس رقیق کمیک (عنصری بسیار کمیاب در «پوست شیر») هم هستیم که در دل این درام پرالتهاب فرصت نفس‌کشیدن به تماشاگر می‌دهند. هرچند این فرصت تنفس تنها آرامشی قبل از یک طوفان مهیب است.

۴) در میانه‌های این قسمت، یک اتفاق نسبتا غافلگیرکننده می‌افتد به‌طوری که به‌نظر می‌رسد حتی داریم به فرجام بخش مهمی از داستان نزدیک می‌شویم. با در نظر گرفتن این‌که تازه شاهد قسمت دوم از یک فصل هشت قسمتی هستیم، رسیدن به این نقطه در چنین لحظه‌ای، غیرمنتظره است و حالا باید منتظر تلاش شخصیت‌ها برای رمزگشایی از معمای «ع ص» (حروف حک‌شده روی حلقه‌ای که محب پیدا می‌کند) باشیم. اما غافلگیری بزرگ‌تر در پایان‌بندی این قسمت رخ می‌دهد.

ایده پایانی قسمت هجدهم «پوست شیر» هم ایده‌ای است که انتظار مواجهه با آن را در چنین لحظه‌ای نداشتیم. همین دو نمونه، می‌تواند بهترین مدرک برای اثبات شجاعت و جاه‌طلبی سازندگان این مجموعه باشد. ایده‌هایی که شاید در یک سریال پایانی در قسمت‌های پایانی نمایش داده می‌شدند، اینجا به‌شکل غافلگیرکننده‌ای در حالی به اجرا درآمده‌اند که هنوز ۶ قسمت از فصل سوم «پوست شیر» باقی مانده است. حالا انتظارات از «پوست شیر» بالاتر رفته است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: سریال پوست شیر پوست شیر شخصیت ها ویژگی ها فصل سوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۳۱۴۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم

معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.

به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:‌« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه‌سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون‌تری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.

 چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی‌هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته‌ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینه‌سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

 ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

 حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.

۲.پیروی از الگوی گفت‌وگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴.فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.

 خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»

انتهای پیام